Βουδαπέστη

 

Η Βουδαπέστη είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη της Ουγγαρίας. Η πόλη θεωρείται το πολιτικό, πολιτιστικό και εμπορικό κέντρο της χώρας. Το 1989 η Βουδαπέστη είχε 2,1 εκατομμύρια κατοίκους και μειώθηκε στα 1,74 εκατομμύρια μέχρι το 2011 λόγω αποκέντρωσης.
Η πλούσια κληρονομιά της Βουδαπέστης, σε μνημεία και αξιοθέατα, περιλαμβάνει τις όχθες του Δούναβη, τη περιοχή του Κάστρου, τη Πλατεία Ηρώων και το δεύτερο παλαιότερο μετρό παγκοσμίως (Millennium Underground Railway). Άλλα φυσικά και αρχιτεκτονικά ενδιαφέροντα είναι οι ογδόντα γεωθερμικές πηγές, το μεγαλύτερο υπόγειο σύστημα θερμών υδάτων στον κόσμο, η δεύτερη μεγαλύτερη συναγωγή και το τρίτο μεγαλύτερο κτίριο της Βουλής παγκοσμίως. Η πόλη προσελκύει 4,3 εκατομμύρια τουρίστες ετησίως.
Η Βουδαπέστη είναι μία πόλη στη καρδιά της Ευρώπης, μια μητρόπολη σε ακμή όπου το ιστορικό παρελθόν και το μοντέρνο παρών αναμειγνύονται με κοσμοπολίτικη φλόγα. Με τον αρχιτεκτονικό της πλούτο και την φυσική ομορφιά της κατατάσσεται δίπλα στο Παρίσι, τη Ρώμη και την Πράγα ως μία μεγάλη Ευρωπαϊκή πόλη.
Μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, η Βουδαπέστη έχει αναγεννηθεί με υπέροχα καφέ, μοναδική Ουγγρική κουζίνα, εγχώριες παραγωγές κρασιών και αύξηση του εμπορίου. Επιπλέον στην Ουγγρική πρωτεύουσα θα βρείτε πολλά σπα για χαλάρωση, με θερμά λουτρά θείου και μασάζ δίπλα σε art deco τοιχογραφίες.

[su_spoiler open=’yes’ title=”Ζωολογικος κήπος της Βουδαπέστης ” style=”fancy” icon=”plus-square-1″]

Ιστορική αναδρομή του ζωολογικού κήπου της Βουδαπέστης

Ο ζωολογικός και βοτανικός κήπος της Βουδαπέστης είναι από τους παλαιότερους στον κόσμο, με σχεδόν 150 χρόνια ιστορίας. Η πρώτη ιδέα για την ίδρυσή του χρονολογείται πίσω στην δεκαετία του 1820 με 30, το 1848-1849 όμως η Επανάσταση, ο Πόλεμος για την Ανεξαρτησία και η εποχή καταπίεσης δεν ευνοούσαν ιδιαίτερα την ιδέα της ίδρυσης ενός ζωολογικού κήπου στην Ουγγαρία.

Η προσπάθεια μιας ομάδας Πολιτών της Βουδαπέστης πήρε μορφή και το 1866 και ο πρώτος ουγγρικός ζωολογικός κήπος άνοιξε τις πύλες του με τον ήχο της «καμπάνας έναρξης» το μεσημέρι τις 9ης Αυγούστου του 1866.

Μεταξύ των ιδρυτών του κήπου ήταν: ο γεωλόγος Jozsef Szabo, ο γεωλόγος Agoston Kubinyi, ο διευθυντής του Εθνικού Μουσείου Jozsef Gerenday, ο διευθυντής του Βοτανικού Κήπου της Βουδαπέστης και ο σημαντικότερος απ’ όλους ο Janos Xantus, αναγνωρισμένος ζωολόγος, εθνολόγος και ο πρώτος διευθυντής του ζωολογικού κήπου της Βουδαπέστης.

Εκτός από τα ουγγρικά είδη του ζωικού βασιλείου ο ζωολογικός κήπος στέγαζε πολλά σπάνια είδη πιθήκων, λεμούριους, παπαγάλους, καμήλες, καγκουρό και άλλα ειδικά ζώα. Δεν είχε όμως ούτε λιοντάρια ούτε τίγρεις ούτε και ελέφαντες εκείνη την εποχή. Η πρώτη καμηλοπάρδαλη έφθασε δύο χρόνια μετά, το 1868 δωρεά του Franz Joseph μετά από παρέμβαση της βασίλισσας Ελισάβετ.

Το 1876 κατασκευάστηκε Η πρώτη κατοικία για λιοντάρια και τίγρεις. Ένας ελέφαντας, ένας ιπποπόταμος και ένας ρινόκερος εντάχθηκαν αργότερα στο ζωολογικό κήπο της Βουδαπέστης . Ωστόσο, ορισμένα χρηματοπιστωτικά προβλήματα προέκυψαν και τα έξοδα της εταιρείας που ιδρύθηκε από τους πολίτες – επιστήμονες υπερέβαιναν των τακτικών εσόδων του ζωολογικού κήπου.

Ως εκ τούτου, η εταιρεία διασπάστηκε σε ζωικό και φυτικό πάρκο, προκειμένου να λάβει περισσότερες δωρεές. Μετά από αρκετές αλλαγές προσώπων ο Karoly Serak έλαβε την εντολή της διεύθυνσης του ζωολογικό κήπου το 1873. Διεύθυνε το ζωολογικό κήπο για τρεις δεκαετίες και κατά τη διάρκεια αυτής του της θητείας τα έσοδα ήταν αρκετά για να διατηρηθεί ο ζωολογικός κήπος. Ο ίδιος κάλεσε αρκετούς καλλιτέχνες, για να προσελκύσει το κοινό.

Δυστυχώς όμως η εταιρεία χρεοκόπησε μετά από το 1896. Ο ζωολογικός κήπος δεν έπαυσε ωστόσο να λειτούργει, το 1907 δαπανήθηκαν πάνω από τέσσερα εκατομμύρια χρυσές κορώνες για την πλήρη ανακατασκευή του. Η ανοικοδόμηση πραγματοποιήθηκε μεταξύ 1909-1912, όταν και ο ζωολογικός κήπος έκλεισε. άνοιξε εκ νέου στις 20 Μαΐου 1912 με νέο διευθυντή τον Adolf Lendl, έναν ζωολόγο, ο οποίος ήταν επίσης και υπεύθυνος για την επαγγελματική διαχείριση της ανασυγκρότησης. Τα περισσότερα από τα ιστορικά κτίρια του πάρκου κατασκευάστηκαν εκείνη την εποχή.

Ο ζωολογικός κήπος της Βουδαπέστης ήταν ένας από τους ομορφότερους και πιο σύγχρονους ζωολογικούς κήπους στην Ευρώπη. Ωστόσο, η ανάπτυξη διακόπηκε από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και την επακόλουθη οικονομική κρίση. Παρά το γεγονός ότι έγιναν μερικές σημαντικές βελτιώσεις στη δεκαετία του 1930 υπό τη διεύθυνση του Herbert Nadler ο ζωολογικός κήπος καταστράφηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου κατά την διάρκεια του Β ‘Παγκόσμιου Πόλεμου: μόνο 15 ζώα επιβίωσαν από τα 2000 μετά την πολιορκία της Βουδαπέστης.

Ο ζωολογικός κήπος άνοιξε εκ νέου την 1 Μαΐου του 1945 με μόλις λίγες δεκάδες ζώα και ερειπωμένα κτίρια. Η βλάβες αποκαταστάθηκαν βήμα, βήμα τα επόμενα χρόνια με σημαντικό εκσυγχρονισμό και ανάπτυξη τη δεκαετία του 1950 και του 1960. Το μεγαλύτερο μέρος της ανάπτυξης αυτής διεξήχθη από τον Γενικό Διευθυντή Csaba Anghi, ένα ειδικό βοτανολόγο.

Τα γεγονότα της δεκαετίας του 1970 και του 1980 προσδιορίστηκαν κυρίως από τους αυστηρούς περιορισμούς στις οικονομικές και κοινωνικές πραγματικότητες της εποχής.

Έτσι, ο ζωολογικός κήπος χρειαζόταν ανανέωση κατά τη διάρκεια της αλλαγής του πολιτικού καθεστώτος το 1989. Η διαδικασία αυτή ξεκίνησε το 1994, όταν ο Miklos PERSANYI διορίστηκε Γενικός Διευθυντής του ιδρύματος.

Στα επόμενα χρόνια τα ιστορικά κτίρια – τα οποία συμβάλλουν στη μοναδική ατμόσφαιρα του ζωολογικού κήπου γίνονται γνωστά σε όλο τον κόσμο – ανακατασκευάστηκαν υπό την καθοδήγηση της Vilma Bogsch μεταξύ του 2003 και του 2007. Εν τω μεταξύ, οι βιότοποι των ζώων έχουν διευρυνθεί και εκσυγχρονιστεί, και έχουν μια πιο φυσική αισθητική. Η ανοικοδόμηση επηρέασε κάθε γωνιά του ζωολογικού κήπου.

Την επαγγελματική επιτυχία ακολούθησε η γέννα του πρώτου ρινόκερου που γεννήθηκε ποτέ με τεχνητή γονιμοποίηση το 2007.

Ο ζωολογικός κήπος της Βουδαπέστης και ο Βοτανικός Κήπος θα γιορτάσουν την 150η επέτειό τους το 2016. Στο ζωολογικό κήπο έχει πρόσφατα χορηγηθεί ένα νέο έδαφος για πρώτη φορά στην ιστορία του, το οποίο έχει ιδιαίτερη σημασία: Τώρα είναι η ώρα για την επέκταση.

Αν όλα πάνε καλά, οι περισσότερες εργασίες που προβλέπονται στο νέο χώρο θα έχουν ολοκληρωθεί μέχρι την 150η επέτειο. [/su_spoiler]