Η πολυκοσμία του σημερινού Λονδίνου έχει μεγάλη διαφορά από το σύμπλεγμα των κατοικιών που αρχικά στέγαζε εμπόρους του ποταμού κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους προς τη θάλασσα. Οι Ρωμαίοι ήταν αυτοί που δημιούργησαν τις πραγματικές ρίζες της πόλης, και τα ερείπια του Ρωμαϊκού τείχους μπορεί να δει κανείς σήμερα, κοντά στο σταθμό του μετρό Tower Hill.
Η πρώτη έκδοση του καθεδρικού ναού του Αγίου Παύλου ιδρύθηκε στην κορυφή του Ludgate Hill την εποχή της κατοχής των Σαξόνων. Αφού κατάφεραν να επιβιώσουν μια βίαιη επίθεση από τους Βίκινγκς, το Σαξονικό Λονδίνο άνθισε και η πρώτη έκδοση του Westminster ιδρύθηκε. Αφού ανέλαβε τα ηνία της εξουσίας το 1066 ο Γουλιέλμος ο Κατακτητής, η δύναμη του Λονδίνο ολοένα και αυξανόταν.
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Βασίλισσας Ελισάβετ Α’ πήρε ώθηση η πολιτιστική σκηνή του Λονδίνου με την βοήθεια, φυσικά, του συγγραφέα William Shakespeare. Ο πληθυσμός πολλαπλασιάζεται και η χώρα καθιερώνεται ως Βασίλισσα των κυμάτων.
Μετά από τρεις Εμφύλιους Πολέμους, η Μεγάλη πανούκλα χτύπησε το Λονδίνο το 1665, η οποία εξόντωσε σχεδόν το ένα πέμπτο των κατοίκων, το επόμενο έτος, ακολούθησε η η Μεγάλη Πυρκαγιά του Λονδίνου, καταστρέφοντας πάνω από 13.000 σπίτια, τον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου, το Royal Exchange, 86 εκκλησίες και τις περισσότερες αίθουσες του τάγματος αφήνοντας χιλιάδες άστεγους. Η ανοικοδόμηση του Λονδίνου πήρε χρόνια, και μία από τις πιο αξιόλογες προσωπικότητες της περιόδου αυτής ήταν ο αρχιτέκτονας σερ Κρίστοφερ Ρεν, του οποίου ο υπέροχος καθεδρικός ναός του Αγίου Παύλου τελείωσε το 1710.
Λονδίνο αναπτύχθηκε ραγδαία σε όλη την διάρκεια της βικτοριανής εποχής, κτίρια αυτής της εποχής περιλαμβάνουν το Royal Albert Hall, το Μπιγκ Μπεν και το Tower Bridge και βγήκε από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο σχεδόν αλώβητη. Αλλά μόλις είχε αρχίσει να ξεπερνάει την μεταπολεμική οικονομική ύφεση, το Λονδίνο βρέθηκε σύντομα να βιώνει μαζική καταστροφή με την έλευση του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ένα μεγάλο μέρος του East End και City καταστράφηκαν από τις Γερμανικές επιθέσεις.
Ένας καθαρότερο μεταπολεμικό Λονδίνο αναδύθηκε μετά τη Μεγάλη Αιθαλομίχλη του 1952, και εκείνη την περίοδο όλο και περισσότεροι άνθρωποι διαφόρων εθνικοτήτων αναζητούσαν στο Λονδίνο το νέο τους σπίτι. Με τη δεκαετία του 1960 ήρθε μια έκρηξη της τέχνης, της μόδας και της μουσικής και το Λονδίνου καθιερώθηκε ως πολιτιστικός παγκόσμιος ηγέτης.
Δυστυχώς, το Λονδίνο έχει βιώσει το μερίδιο και στις πρόσφατες τραγωδίες. Οι δεκαετίες του 1970, ’80 και του ’90 έφεραν αρκετές καταστροφικές βομβιστικές επιθέσεις του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού (IRA), και στις 7 Ιουλίου του 2005, τέσσερις βομβιστές αυτοκτονίας σκότωσαν 52 ανθρώπους στον υπόγειο σιδηρόδρομο και σε ένα λεωφορείο.
Οι πιο πρόσφατες σημαντικές ταραχές του Λονδίνου ήταν το καλοκαίρι του 2011, όταν βίαιες ταραχές ξέσπασαν σε αρκετά μέρη της πόλης και κράτησαν για αρκετές νύχτες. Η αρχική εξέγερση ήταν στο δήμο της Τότεναμ η οποία πυροδοτήθηκε όταν ένας άνδρας σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια αστυνομικής σύλληψης. Η εξέγερση εξαπλώθηκε στις περιοχές Hackney και Croydon, καθώς και σε άλλες αγγλικές πόλεις.
Το 2012, ωστόσο έφερε την ενότητα στην πρωτεύουσα, με τις γιορτές της Βασίλισσας του Diamond Jubilee και στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το 2013, μια σειρά γεγονότων έλαβαν χώρα για τον εορτασμό των 60 χρόνων βασιλείας της Βασίλισσας.