Η Πράγα μέσα από το Φακό
Βρεθήκαμε με την βραβευμένη Φωτογράφο Αλίκη Κορωναιού, για να μοιραστεί μαζί μας την εμπειρία της από την επαγγελματική φωτογράφιση στην όμορφη Πρωτεύουσα της Τσεχίας, την πανέμορφη πόλη της Πράγας.
H νοσταλγική διάθεση ήταν εμφανής καθ’ όλη την διάρκεια της κουβέντας μας καθώς και κατά την παρουσίαση του φωτογραφικού της Υλικού.
Η Αλίκη μας μετέφερε με έναν ιδιαίτερο τρόπο μέσα από τις φωτογραφίες της την ατμόσφαιρα της ρομαντικής, χαρούμενης και πολλές φορές σκληρής πόλης της Πράγας
Ναι! Και μπορώ να πω ότι ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά!
Η μόνη “τεχνική” δυσκολία που μπορεί να αντιμετωπίσει κάνεις φωτογραφίζοντας στην Πράγα είναι το μεγάλο πλήθος τουριστών το οποίο είναι ΠΑΝΤΟΥ σε όλα τα ιστορικά μνημεία με αποτέλεσμα να πρέπει να βρει συγκεκριμένες ώρες της ημέρας για να φωτογραφίσεις τα ιστορικά αξιοθέατα και αυτό για λίγη ώρα!
Σαν άνθρωπος είμαι αρκετά ευαίσθητη και ρομαντική… Υπάρχει ένας ρομαντισμός που διαχέεται στην ατμόσφαιρα αυτής της πόλης και σου αφήνει το συναίσθημα του ερωτευμένου… του ξέγνοιαστου, ανέμελου, το πηγαίο συναίσθημα που φέρνει ένα μόνιμο χαμόγελο στο πρόσωπο σου… Τώρα που το συνειδητοποιώ και εγώ χαμογελώ Κάθε φορά που σκέφτομαι την Πράγα… τυχαίο;
Όλοι έτρωγαν λουκάνικα στους δρόμους… πολύ λουκάνικο βρε παιδιά…
Η εικόνα ενός ζητιάνου γονατισμένου και με το κεφάλι ακουμπισμένο στο έδαφος
Βασικά δεν θυμάμαι να άφησα και καθόλου την κάμερα αυτές τις δυο μέρες που βρισκόμουν εκεί
Είμαι της άποψης ότι τις καλύτερες στιγμές αν και φωτογράφος δεν πρέπει να τις φωτογραφίζει κανείς αλλά να τις παρατηρεί.
Η θέα της πόλης από ψηλά στο Κάστρο της Πράγας – Pražský Hrad σε συνδυασμό με το θολό και συννεφιασμένο τοπίο μου έκοψε την ανάσα.
Τον χρόνο παραμονής μου… δύο μέρες είναι πολύ λίγες για μια υπέροχη πόλη όπως αυτή
Η διαφορά μπορώ να πω ότι είναι τεράστια. Στην Ελλάδα δυστυχώς είμαστε ακόμη απαίδευτοι στη τέχνη της φωτογραφίας. Είναι λίγο καλύτερα με τους σημερινούς νέους αλλά και πάλι υπάρχει μεγάλη απόσταση από τις χώρες του Δυτικού Κόσμου.
Στην Ελλάδα η επαγγελματική φωτογράφιση ενός ζευγαριού για παράδειγμα στους δρόμους της Αθήνας είναι τολμώ να πω ταμπού…
Οι ματιές περίεργες, τα σχόλια δεν λείπουν και πολλές φορές δεν υπάρχει ο ανάλογος σεβασμός τόσο για τον φωτογράφο όσο και για τον φωτογραφιζόμενο. Στο εξωτερικό από την άλλη είναι Κάτι συνηθισμένο, σχεδόν περνά απαρατήρητο… και όταν πάλι δεν περνά, υπάρχουν χαμόγελα, ευγένεια και δείχνουν απόλυτο σεβασμό σε αυτό που κάνει.
Η φωτογραφία με την φιγούρα ενός ζητιάνου
Ο καιρός; Κρύο, κρύο, κρύο…. Μόνο αυτό έχω να πω
Όχι! Η κάθε καιρική αλλαγή σου δημιουργεί διαφορετικά συναισθήματα που για μένα είναι όλα ιδιαίτερα και μοναδικά! Ομορφιά υπάρχει και σε συννεφιασμένο ουρανό και σε καταγάλανο
Η φωτογράφιση στην Πράγα έγινε με σκοπό το “οδοιπορικό” ενός ζευγαριού που γνωρίστηκε εκεί και σε λίγους μήνες θα ανέβαιναν τα σκαλιά της εκκλησίας.
Η επιλογή των σημείων οπότε δεν ήταν τυχαία μιας και αφορούσαν στιγμές που έφεραν αυτούς τους δύο αγνώστους κοντά… τόσο κοντά που άλλαξε όλη τους η ζωή.
Πάρτε μόνο την Κάμερα σας, την πιο καλή σαν διάθεση και αφήστε αυτή την υπέροχη πόλη να φροντίσει για τα υπόλοιπα
